چرا آن شاهزاده خانم کوچک
منتظر شاهزاده است؟
چرا خودش، برای نجاتش
دست روی دست گذاشته است؟
*مادرجون! چرا اسمم یادت رفته؟!، سالی مورفی، نشر ونوشه
خنده‌های صورتی
در جست‌وجوی آبی‌ها
می‌گویم، مامان.
می‌گوید، هووم.
سرش را بلند نمی‌کند.
می‌گویم، هیچی.
مامان همچنان کتاب می‌خواند.
دلم می‌خواهد بپرسم:
حال مادرجون بهتر می‌شود؟
می‌شود باز هم وقتی وارد اتاقش می‌شوم
بنشیند و لبخند بزند؟
می‌شود باز هم با لطیفه‌هایش درباره‌ی مرغ‌ها و جاده‌ها
به خنده ام بیندازد؟
ولی مامان انگار این‌جا نیست.
دارد کتاب می‌خواند
و در دنیای داستانش غرق شده است.
شاید در آن صفحات
چیزهای شادتری هست.
خوش‌به حال مامان.
گمانم بهتر است من هم کتابی گیر بیاورم.
گاهی فکر می‌کنم
که یک جزیره‌ام
جزیره‌ای سوت و کور
که تنها درخت نارگیلی در آن است
گاهی فکر می‌کنم
که در حبابی حبس شده‌ام،
و بی‌هدف در فضا شناورم
هر جا که هستم
هیچ‌کس نمی‌بیندم
*مادرجون! چرا اسمم یادت رفته؟!، سالی مورفی، نشر ونوشه
مادرجون! چرا اسمم یادت رفته؟! (کتاب کودک)
سالی مورفی
تصویرگر: هیتر پاتر
ترجمه‌ی پروین علی‌پور
نشر ونوشه (چشمه)
۶۵۰۰ تومان